1968- Istanbul doğumlu.

1989- 1993 Marmara Ü.G.S.F Grafik Anasanat Dalı Mezunıyet.

1993-1996 Mustafa Aslıer danısmanlıgında yuksek lısans.

2007- Utopya Platform Sanat Galerisini kurdu.

2013- Kızıltoprak daki atölyesinde çalışıyor.

Kişisel Sergiler

2016 “hayalciler/dreamers”, Platform A by Armoni Art Gallery, Ankara

2013 Who Are WE/Biz Kimiz Gallery İlayda, İstanbul

2011 “Faceless”, Gallery İlayda , Istanbul

2006 Gallery Artist Cukurcuma, Istanbul

2005 Gallery Artist Cukurcuma, Istanbul

2004 Taksim Art Gallery, Istanbul

2004 Gallery Artist Cukurcuma, Istanbul

2001 Galetea Art Gallery, Istanbul

1997 Çırağan Hotel Kempinsky, Istanbul

1995 Sculpture Stıudio Gallery, Istanbul

Seçilmiş Karma Sergiler

2009 Contemporary Istanbul’09, Ütopya Paltform Art Gallery, Istanbul
2009 “Contemporary Turkish Print Artists”, Engraving Exhibition, Technohoros Gallery, Athens-Greece
2008 Ütopya Paltform Art Gallery, Contemporaray’08 Istanbul Art Fair
2007 Ütopya Paltform Art Gallery, ArtIstanbul Art Fair, Istanbul
2006 32nd DYO resim yarışmalı sergisi
2005 Devlet Resim Sergisi, Ankara
2003 Devlet Resim Sergisi, Ankara
2000-2005 “Bizden Ve Onlardan Özgün Baskı Resim Sergileri”, Gallery Tem, Istanbul
1999 Devlet Resim Sergisi, Ankara
1999 Turkcell, Resim Sergisi Istanbul
1998 Caccho Zanchi Art Gallery, Belgium
1998 Adana Çimento Resim Sergisi, Adana
1998 “Bizden Ve Onlardan Resim Sergisi”, Gallery Tem, Istanbul
1997 Caccho Zanchi Art Gallery, Belgium
1996 “Bizden Ve Onlardan Ozgun Baskı Resim Sergisi”, Original Print Painting Exhibition, Gallery Tem, Istanbul
1996 İ.M.K.B. Resim Sergisi, Istanbul
1996 Avrupa Resim Yarışması Sergisi, Belgium
1996 Austrian Culture Center, Tarabya – Istanbul
1995 Tekel Resim Yarışması Sergisi, Istanbul
1995 DYO Resim Sergisi, Ankara
1995 Devlet Özgün Baskı Resim Sergisi, Ankara
1994 Devlet Özgün Baskı Resim Sergisi, Ankara
1994 Heykel Stıudio Gallery, Ortaköy – Istanbul
1993 BP Genc Sanatçılar Sergisi, Istanbul
1993 Kocaeli Yarışmalı Resim Sergisi Exhibition
1993 Fransız Kultur Merkezi, Istanbul
1992 Kadıköy Caddebostan Kultur Merkezi, Istanbul

Yüzsüzler Serisi - Rönesans’ın Kayıp Bedenleri                                                                             

Yüzsüzler Serisi, çıkış noktasını Gazi Sansoy’un Rönesans resmine duyduğu büyük hayranlık ve onların içinde varolmaya karşı hissettiği büyük tutkuda bulur. Bu insanî ve çocuksu tutkunun ortaya çıkardığı eserler, zamanla kollarını insanlık tarihine, sanat tarihine ve tüketim kültürüne kadar uzatır.

Yüzsüzler Serisi’nde Sansoy, figür-dominant olan bu resimlerden ideal figürü çekip alır ve boşalan kıyafetlerin içine bir yabancıyı temsilen tümüyle yabancı renkler koyar. Resimlerin güçlü gölge-ışık etkilerinin aksine bu yabancı renkler tümüyle homojendir. Boşlukları dolduran renkler çoğunlukla canlı ve parlak, karakterlerin yerini alan yabancı muhaliftir. Rönesans bu resimlere gerçeklik getirmiştir, Sansoy da bu resimlere kendi gerçekliğini getirir. Bu resimlere hayranlık duyar, içlerinde varolmak ister. Ne ideal şekilde, ne gerçek şekilde, ama kendi istediği şekilde varolmak ister.

Yüzsüzler Serisi, bir anlamda ideal ya da gerçek olan olarak sunulanın çağdaş realite ve günümüz sanatıçısının bakış açısı ile sorgulanmasını, sarsılmasını teşvik eder. Gerçek olarak sunulan ile ilgili kalıplar yıkılmaktadır. Bilhassa Hristiyanlık konulu resimlerde bu, daha vurucu bir hal alır. İsa ve Meryem’in,  Adem’le Havva’nın neye benzediğini bilemeyiz, hatta bir zamanlar gerçekten varolup olmadıklarını bile bilemeyiz. Yüzsüzler Serisi’nde her bir izleyici, her bir zihin onların varlıkları ve imajları ile ilgili düşünmek üzere serbest bırakılır. Hatta yoklukları ile ilgili düşünmek belki daha ilginç olur. Bu karakterler hiç olmasaydı – gerçekte ya da zihnimizde – insanlık tarihi, inanç tarihi nasıl olurdu acaba? Sanatçı, geniş renk alanı ile yarattığı boşlukta izleyiciyi hayal gücü ile boşluğu doldurmaya davet eder.  

Özge Altınkaya Erkök 

Lale Devri’ne Zaman Yolculuğu

GAZİ SANSOY’UN “LEVNİ ESİNLİ” YAPITLARI

Gazi Sansoy’un Levni’nin minyatürleri ile yola çıktığı kompozisyonlarında üç önemli ana figür grubunun varlığı ilk bakışta görülebilir. Yapıtların ana kurgusunu belirleyen Levni imgeleri, daha önceki yıllarda da kullandığı“Batı Resmi Geleneği”nin ünlü ressamlarının önemli yapıtlarından resimlerin ana kompozisyonlarına takılmış / yapıştırılmış figür imgeleri ve çeşitli güncel imge stoklayan internet sitelerinden avlanan ve indirilen çoğunlukla erotik, dişil güncel magazin imgeleri… Resimlerin ayrıntılı incelenmesinde sonra ise, dördüncü figür grubu olarak ressamın az sayıda kendi fotograflarını da bazı kompozisyonlarına dahil ettiğini görebilmekteyiz.

2009 yılında az sayıda büyük boyutlu figürler ile kurgulanan Sansoy yapıtlarının bu kez yüzlerce küçük figür ile organize edilmesi ise bu yapıtların en dikkat çekici yanıdır. Bu sayede ressam Levni figürleri ile örneğin Rembrandt gibi ressamların figürlerini aynı ölçekte yan yana getirerek devrinin iki rakip medeniyetinin veya yaşam biçiminin karşılaştırmasını da yapıyor. Yapıtlarının ufuk hattına yerleştirdiği derme çatma günümüz Türkiye yapıtları ile 300 öncekisinin Osmanlı bina ve çadır karşılaştırmaları ile kentleşme olgumuzu da eleştiriler getirdiğini de düşünebiliriz.

Günümüzde ülkemiz ressamlarından bir bölümünün de üzerine gidip yorumlamaya çalıştıkları dünyanın görsel mirasının üç önemli alanından bir sentez arayışından söz etmek yanlış olmaz Sansoy’un resimlerinde.

Sonuçta hem dijital kurgularındaki ustalık, hem de pentür uygulamaları açısından Gazi Sansoy’un resim dilinin son on yıllık arayışlarını noktalayan önemli bir evreye girdiğini gösteren önemli bir tema ve ona uygun özgün bir resim tekniği yakaladığını söylemek yanlış olmaz, 2010 yılı başlangıçlı, “Levni’ye Saygı” diye adlandırılabilecek, toplumumuzun Osmanlıdan günümüze 300 yıllık dönüşüm sürecini de irdeleyen, sorgulayan bir tavır da geliştirmeyi başaran bu son resimleri ile.

Haşim Nur Gürel