Kadir Akyol, 1984 yılında Mardin’de doğmuştur. Mersin Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nden 2008 yılında mezun olmuştur. 2008 yılında Ankara Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Ana Sanat Dalı’nda yüksek lisans eğitimine başlamıştır. 2011’de “Çağdaş Sanatta Melez Yaklaşımlar” isimli tezini bitirip, mezun olmuştur. 2011 yılında İspanya’da Universidad De Sevilla Faculttad De Bellas Artes’da 2. master eğitimine başlamıştır. Halen İspanya’da “Hacker Sanatı” isimli tezine devam etmektedir.
Sanatçı, 2013 yılında Rh+Artmagazine ‘Yılın Genç Ressamı’ ödülünü kazanmıştır. Bunun yanı sıra birçok ödül almış ve sergilemeye hak kazanmıştır. Bugüne kadar 10 kişisel sergi gerçekleştiren sanatçı, 100’den fazla ulusal ve uluslararası karma, grup, bienal, trienal, sempozyum, fuar, müzayede, projeli etkinliklere; resim, video, enstalasyon ve performanslarıyla katılmıştır.
Akyol’un çıkış noktası pop kültür ve özellikle pop-art’ın ikon portreleri. Pop Art’ın başlıca konularından biri olan kadın imgesi genç sanatçı Akyol’un fırçasından Warhol geleneğini izleyen cinsellik yüklenmiş seyirlik bir nesne olarak sunuluyor. Dolgun kırmızı dudaklar sanatçının kompozisyonlarında seksiliği vurgulayan en önemli öğe olarak dikkat çekiyor. Burada Tom Wesselman’ın bazen surattan bile yoksun bırakılmış dudaklarına referanslar bulunuyor. İzleyene direk bakan baştan çıkarıcı renkli gözler, dağınık saçlar ‘kadın’ın seyirlik imgesini güçlendiriyor. Tuval üzerine yağlıboya çalışmalarına karşılık fotografik bir görüntü sunan işler, aslında pop kültürünün nesnelerini çoğaltılabilir olması anlayışına da bu yolla göndermede bulunuyor. Arkası düz fon çekilerek iki boyutlu hale gelen portreler günümüz sanatçılarından Richard Phillips’in kadın portrelerini de anımsatıyor. Sanatçı kadın portrelerine yeni bir doku kazandırmak istiyor. Bu amaçla resimlerinde kadın yüzlerinde mükemmellik duygusu veren parlak pürüzsüz yüzeyi, kendine özgü fırça vuruşları ve renk varyasyonları ile bozuyor. Burada kullandığı renk dalgaları ve dağınıklık pop art’ın teknik anlayışındaki geleneğini bozup resimlerini yap/boz çelişkisi içinde yeniden var ediyor.
Sanatçı, ilk olarak bu portrelere Türkiye’de pop kültürünün ortaya çıkıp yaygınlaşmaya başladığı 1980’li yıllardan etkilenerek oluşturduğu kompozisyon kurgularıyla başlıyor. Söz konusu serilerde fon o döneme ait detaylardan oluşan tek kanallı devlet televizyonun renkli açılış modu üzerine yaptığı portreler ve portrelerin yüzlerinde kullandığı dantel doku gibi. 1980’li yıllarda köyden kenti göçü temsil eden her evde mevcut dantel örtüler, portrelerin ya yüzü yada arka fonu oluşturuyor. TRT kanalının renkli açılış modu üzerinde yer alan başı bağlı köylü kadınlar ise bu göçün çoğunlukla oluşturduğu arada kalmış temsili kadın imajının yansıması. Kadir Akyol, pop art’ın ilk serilerinde lokal bir tat ile sunuyor. Türk popuna tarihsel bir göndermesi vardır. Ancak bu son işlerinde sanatçı fonları boşaltmış ve düz renkli düz satıhlara geçerek tanımsız bir yüzey oluşturuyor. Ancak ne zamanı ne coğrafyayı temsil edecek bir detay bulamayız. Figürlerde uluslararası alanda güzelliği tescillenmiş figürlerdir. Yüzeydeki dantel doku yerini canlı, parlak renk vuruşlarına bırakıyor. Evrensel bir söyleme bu portreler zevk, haz, arzu gibi aldıkları isimler aralığı ile de izleyiciye sunduğu cazibe/ mutluluk vaadini artırıyor.
Sevil Dolmacı
